Çünkü Biz En Çok Aşkı Sustuk

ÇÜNKÜ BİZ EN ÇOK AŞKI SUSTUK

daha bağları yazacaktım uzayıp giden

masalını ninemin bin bir geceden

çünkü biz en çok aşkı sevdik, sedefli

inci taneleri aradı ince ellerimiz

boncuk terli ayasında mavinin

yedeğimizde hep bir kırba sevinç

tabanlarımızda can kırıkları

özümüz her yandığında inceden elenen h'ûn

aşk ile aşılanan ol yaralı nesteren

dağları yazacaktım daha kavi

ıhlara vadisinde yatan gemileri

çünkü biz en çok aşktan öldük inan!

kıyımız derin kuyumuz yusuf

çevrenimiz

derya deniz!

ağyara suçtuk yârene bağış

uyuduk uyandık sil belendik umuda

şahbaz idik şah olduk şahmaran!

yeniden yineden mor mineden doğduk

kor lüleli saçlarını güneşin

kantarması gül dalı alatavlı taze tay

daha suları yazacaktım deliboran karlı çay

şıramız üzüm dilimiz şiirden

ayaklarımız gök

balımız balamız sütten

kesilmeden!

karış dilini dilime

barış!..

çünkü biz en çok…

…aşkı sustuk!

~*~

PERİHAN BAYKAL

Berfin Bahar, Eylül 2008

ANGELA

ANGELA

               giremedim evine dünyanın
                  ben hep eşikte kaldım

kapadım perdelerimi kaçtım içime
pervazlarımı, -silme cezayir-
gayrı çakar da almaz bu fitil
oğun dur
o mantar ağulu, şu bulut nemli

eksik olan ne, gecenin ceplerinde
eksik olan ne, ellerinde

açtım perdelerimi, kaçtım dışıma
upuzuuun bir merdiven, yoksa
serpenesi mi serpilen ömrün
bilemedim, serenini bendini
ben müneccim değilim
melek desen hiç değil
çok kahve döktüm üstünüze, tuzlu

tıynetimde aşk çıktı, keşkesiz
kanımda barbar kanı, hû
kış konmaz, yüzük tutmaz
ah, kuğusu boynumun
iki dirhem bir çekirdek
öde… öde… öde…
bitmedi borcu

yara bıçağı unutmaz angela
yara, bıçağı unutmaz
-unutsa da yarayı bıçak!-

tüter durur
tütün gibi
dün gibi

işte bu yüzden, bu yüzden işte
yarın olacakları anımsarım birden
boğar burmanız, bukağınız sıkar
kalbiniz ve kalibreniz dar gelir aklıma
okşamanız eğnime ar!

bak ağarıyor gün, pusarıyor çöl
küle gömülmüş bir elma kadar sıcak
-gül sen angela, gül
güllere sür manşet-
gördüm!
çiy ve çiğ kadar açık bir fark
çimlerin terkisinde

ağlayarak… ağlayarak…

kimbilir, ben bir meleğim belki de
cennetinize yakın, cehenneminize uzak!


Perihan BAYKAL
Akatalpa, Nisan 2011, Sayı 136