18 Ekim 2012 Perşembe

Ben Kuşları Hep Sevdim

 

BEN KUŞLARI HEP SEVDİM
I.
 
oy neyidim neyidim
suyum sungur dilim ağrı
bir derincik ney idim
öptüm amforamı boyuncuğundan
                               “sus!” dedim
ısrar ile bozma esrârı
herkes gider… gülleri kalır bahçenin
 
ferhatsız bir şirin kadar şirin
mecnunsuz bir leylâ kadar leylî!
güneş kaçmış içime ben iflah olmam
kuşlar çözsün bağlamasını dengimin
 
II.
ala fendine, ille kendime
bile söyleyemem ki yalan!
 
dağarımda koca bir dağ, turlu turaçlı
yayı yasmaktı niyetim, dolanım yok
görklü geyikler bağışlamak
bağsız bağıtsız… bağışlanmak!
çinili göğün eyvanına yaz ayaz
erdi de eridi incim!
anlatsın duyanlar duymayanlara
yazsın ezel kâtipleri takdîmi tehir
merih’in dünyadan hiç farkı yokmuş
yokmuş farkı hiç dün
yadan merih’in
III.
ah, bedevî!
bütün oyunlardan yanarak çıktın
kalbi olmanın bedeli!
zırhını kuşan, örtün bellemelerini sırma
dört yanı karalarla çevrili
masmavi bir adasın sen şimdi
kabuksuz bir yara kadar taze
ve bir ağıt kadar kusursuz!

sıyrıl ayna sırından
sarıl ayn’ın sırrına


-ağyâre giz, yâre ayan!-

IV.
sanırım bunu bir daha yapmayacağım
gözlerimi bir daha tana bulamayacağım
gelsin örtsün akşamın yorganı yorgun yüzümü
sanırım bunu ben hep yapacağım

yırtıldı mavi cepkenim, mea culpa
bir bulutun boşalması gibi ansızın!
böyle iyi! böyle iyi!
içim serim dışım rahat
boşluktu niyetim, baktım
omuzbaşlarımda iki kanat!

karayla nişanı attım
merhaba deniz!
V.
 
dolar ay ağılım…kavuşur gün
işin aslını nasıl anlatsın hayat
susar…
bir güvercin kadar dilsiz!
bu turna kaç telli? bir ceren kaç kurşun!

mavim çok kaçmışbenim, saymayı bilmem
kuşlar yapsın sağlamasını ömrümün

~*~
Perihan BAYKAL
Akatalpa, Ağustos 2012

 

6 Ekim 2012 Cumartesi

OLDU BİR KERE

 
 OLDU BİR KERE

~*~
 
atladı eşikten girdi içeri güneş
kuruldu baş köşeye
 
bütün kuşlarım aynı anda havalandı
kanadı bütün yaralarım
aynı anda
 
âh oldu
sabâh oldu
derdim dermânım
hiç rakamsız bile saydım
üç harf ile sevdim seni
kapat perdeyi, aç cihânın perçemini
aksın avuçlarından tel tel
zambak ve şellâle
sevdiceğim, yârim
sarı sâridir
 
doldu bir kere
boşalsa da kalır kokusu şişede
gül suyunun
 
*
Perihan BAYKAL
Şehir, Haziran 2012

Aşkın Küçük Sandal(lar)ı...

AŞKIN KÜÇÜK SANDAL(LAR)I...* Bu konuyla ilgili yazma önerisi bana geldiğinde ilkin biraz irkildiğimi itiraf etmeliyim. Tam da yeni bir şiir...