GECEDE AY
SESLERİ
ay harmanıyım darmadağın
rüzgârda
düşen pelit sesi kimsenin
geçmediği
ıssız yola bel veren gökçül
ağaç
su arayan bitkin kuş temmuz
günü
bir kız çocuğunun saç
örgüsünün
çözülürkenki sesi öğle
uykularında
ay sızıyor gözlerime bin
karıktan
tafta hışırtısı bir orman
perisinin
sesi yere düşen pembe gül
yaprağı
bir şehir kaç kere tavaf
edilir
kaç kere okunur bir kitap sil
baştan
hangi düşten armağan bu elvan telek
güneşin ve gölgelerin, gölgelerin
sesi
yükseliyor içimde ben'beyaz bir
ığrıp
çığıl çığıl sesi çağanozların
ay rengi çiçekler açan kokulu
mersin
ömrümden sonsuz kere çalınan şarkı
kirmenimde eğirdiğim o sonsuz
ip
gönderinde nice mayıs nice
ekim
çakmaktaşı
bir sessizliği dokuyarak
karanfiller karanfiller döküyor
eteklerim
~*~
Perihan BAYKAL
Perihan BAYKAL
Onaltıkırkbeş, Eylül 2006