SUSOLDUM
kayıp kıtasıydım bir şiirin
kayıp kıtasıydım bir şiirin
kutlu
kiraz zamanı
ayıbı bilmeyen çocuk
ağzımda böğürtlenlerin taze sütü
aşka gittim dönmedim
sıroldum
ayıbı bilmeyen çocuk
ağzımda böğürtlenlerin taze sütü
aşka gittim dönmedim
sıroldum
ağırdı
harflerim
ey'lerinizden
gömleğimin yakası
güvercin ağrısı
uçtum yarına çurum
çırpıp çarparak kanadımı
kuşoldum
kuşoldum
ben
orda: kimsiz kimsecik
yaslı
yarım!
yağdım yağmur
eridim
kar
içime
yarıldı bisutun
dağıla
dağlana
dağoldum
su
katmadım kanıma, canıma pus
bir
an bile! bir.an.bile!
eğindim, eğilmedim
;
nefesimi
tuttum, içimdeki göl durulsun diye
gölümdeki
gül
kendi
şarkısını bulsun diye, kefesiz
bir
terazi, kuşlar konsun diye
açılsın
sessiz harflerin kafesi ve sairler
yırtılsın
diye zarından
âhüzâr
ile
çıkarı
ne bilsin çıkmaz yol?
gümeyi nereden keklik!
nar taneleri gibi
biri bin pâre, kıyıldım
gümeyi nereden keklik!
nar taneleri gibi
biri bin pâre, kıyıldım
düştü…
kırıldı serencam!
kınaya geline
susoldum
~*~
kınaya geline
susoldum
~*~
Perihan BAYKAL
Akatalpa, Şubat 2013 - Sayı 158